Osoby po­szko­do­wa­ne na sku­tek wy­pad­ku, bar­dzo czę­sto zmu­szo­ne są po­no­sić nagłe i nie­ocze­ki­wa­ne kosz­ty zwią­za­ne z po­wsta­niem szko­dy. Nie­mal za­wsze, kosz­ty te są bar­dzo wy­so­kie, dla­te­go też waż­nym jest by osoba po­szko­do­wa­na jak naj­szyb­ciej zgło­si­ła szko­dę do To­wa­rzy­stwa Ubez­pie­cze­nio­we­go, w któ­rym spraw­ca wy­pad­ku po­sia­dał po­li­sę OC. Po do­ko­na­niu zgło­sze­nia szko­dy, na­le­ży uzbro­ić się w cier­pli­wość, bo­wiem nie za­wsze Ubez­pie­czy­ciel nie­zwłocz­nie roz­pa­trzy nasz wnio­sek.

Termin wypłaty odszkodowania.

Ubez­pie­czy­ciel po otrzy­ma­niu zgło­sze­nia o zda­rze­niu po­dej­mu­je czyn­no­ści, które mają na celu usta­le­nie stanu fak­tycz­ne­go oraz za­sad­no­ści zgło­szo­nych rosz­czeń, jak rów­nież wy­so­ko­ści świad­cze­nia, które przy­słu­gu­je po­szko­do­wa­ne­mu. Na to­wa­rzy­stwie ubez­pie­cze­nio­wym spo­czy­wa także obo­wią­zek po­in­for­mo­wa­nia po­szko­do­wa­ne­go, jakie do­ku­men­ty musi on przed­ło­żyć, by można było do­ko­nać usta­le­nia od­po­wie­dzial­no­ści ubez­pie­czy­cie­la. Sto­sow­nie do obo­wią­zu­ją­ce­go stanu praw­ne­go tj. art. 14 usta­wy z dnia 22 maja 2003 r. o ubez­pie­cze­niach obo­wiąz­ko­wych, Ubez­pie­cze­nio­wym Fun­du­szu Gwa­ran­cyj­nym i Pol­skim Biu­rze Ubez­pie­czy­cie­li Ko­mu­ni­ka­cyj­nych, za­kład ubez­pie­czeń wy­pła­ca od­szko­do­wa­nie w ter­mi­nie 30 dni, li­cząc od dnia zło­że­nia przez po­szko­do­wa­ne­go lub upraw­nio­ne­go za­wia­do­mie­nia o szko­dzie. Je­że­li usta­le­nie wy­so­ko­ści od­szko­do­wa­nia w po­wyż­szym ter­mi­nie okaże się nie­moż­li­we, wy­pła­ca się je w ter­mi­nie 14 dni od dnia, w któ­rym przy za­cho­wa­niu na­le­ży­tej sta­ran­no­ści wy­ja­śnie­nie tych oko­licz­no­ści było moż­li­we, nie póź­niej jed­nak niż w ter­mi­nie 90 dni od dnia zło­że­nia za­wia­do­mie­nia o szko­dzie, chyba że usta­le­nie od­po­wie­dzial­no­ści za­kła­du ubez­pie­czeń albo wy­so­ko­ści od­szko­do­wa­nia za­le­ży od to­czą­ce­go się po­stę­po­wa­nia kar­ne­go lub cy­wil­ne­go.

Bezpodstawne wydłużenie terminu wypłaty odszkodowania przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe.

W prak­ty­ce bar­dzo czę­sto zda­rza się, iż ter­min 90 dni nie jest przez To­wa­rzy­stwo Ubez­pie­cze­nio­we za­cho­wy­wa­ny i bez­pod­staw­nie prze­dłu­ża­ny. Ubez­pie­czy­ciel zwle­ka z wy­da­niem de­cy­zji o wy­pła­cie od­szko­do­wa­nia, za­sła­nia­jąc się fak­tem pro­wa­dzo­ne­go po­stę­po­wa­nia kar­ne­go, ocze­ki­wa­niem na wy­da­nie opi­nie bie­głe­go ds. re­kon­struk­cji wy­pad­ków dro­go­wych czy też wy­da­niem pra­wo­moc­ne­go wy­ro­ku ska­zu­ją­ce­go spraw­cę wy­pad­ku w po­stę­po­wa­niu kar­nym. We­dług obo­wią­zu­ją­ce­go ak­tu­al­ne­go orzecz­nic­twa sądów po­wszech­nych jak rów­nież licz­nych sta­no­wisk Rzecz­ni­ka Fi­nan­so­we­go – To­wa­rzy­stwa Ubez­pie­cze­nio­we po otrzy­ma­niu za­wia­do­mie­nia o wy­pad­ku obo­wią­za­ne są do usta­le­nia prze­sła­nek swo­jej od­po­wie­dzial­no­ści oraz do zba­da­nia oko­licz­no­ści do­ty­czą­cych wy­so­ko­ści szko­dy. Tego obo­wiąz­ku, na­le­żą­ce­go do isto­ty dzia­łal­no­ści ubez­pie­cze­nio­wej, ubez­pie­czy­ciel nie może prze­rzu­cić na inne pod­mio­ty. W szcze­gól­no­ści nie może on bier­nie ocze­ki­wać na wynik po­stę­po­wa­nia kar­ne­go do­ty­czą­ce­go zda­rze­nia wy­wo­łu­ją­ce­go od­po­wie­dzial­ność ubez­pie­cze­nio­wą, a je­że­li tak po­stą­pi, to na­ra­zi się na od­po­wie­dzial­ność wobec wie­rzy­cie­la za zwło­kę w wy­ko­na­niu zo­bo­wią­za­nia w okre­ślo­nym ter­mi­nie prze­wi­dzia­nym przez obo­wią­zu­ją­ce prze­pi­sy.

Odsetki ustawowe za opóźnienie w wypłacie odszkodowania.

W sy­tu­acji nie­uza­sad­nio­ne­go opóź­nia­nia wy­pła­ty od­szko­do­wa­nia, po­szko­do­wa­ny ma prawo ubie­gać się o od­set­ki usta­wo­we za czas opóź­nie­nia. Od­se­tek na­le­ży żądać kie­ru­jąc do ubez­pie­czy­cie­la pismo, wska­zu­jąc, iż ter­min wy­pła­ty od­szko­do­wa­nia minął. W myśl art. 481 § 1 k.c. dłuż­nik, który nie speł­nia w ter­mi­nie świad­cze­nia pie­nięż­ne­go, wi­nien za­pła­cić wie­rzy­cie­lo­wi – na jego żą­da­nie – od­set­ki za opóź­nie­nie. Od­set­ki za opóź­nie­nie na­le­żą się wie­rzy­cie­lo­wi bez wzglę­du na to, czy w na­stęp­stwie opóź­nie­nia po­niósł on szko­dę, zaś dłuż­nik jest ob­cią­żo­ny obo­wiąz­kiem ich za­pła­ty, nawet je­że­li nie do­pu­ścił się zwło­ki w ro­zu­mie­niu  art. 476 k.c.

Dochodzenie odszkodowania na drodze postępowania sądowego.

W sy­tu­acji, w któ­rej to­wa­rzy­stwo ubez­pie­cze­nio­we od­ma­wia wy­pła­ty od­szko­do­wa­nia, lub przy­zna­je je w innej, niż wnio­sko­wa­na wy­so­ko­ści, jest ono zo­bli­go­wa­ne do po­in­for­mo­wa­nia o tym fak­cie osoby, która wy­stą­pi­ła z rosz­cze­niem, z za­cho­wa­niem wcze­śniej wspo­mnia­nych ter­mi­nów. W pi­śmie od ubez­pie­czy­cie­la po­wi­nien zna­leźć się opis oko­licz­no­ści oraz pod­sta­wa praw­na uza­sad­nia­ją­ca cał­ko­wi­tą lub czę­ścio­wą od­mo­wę wy­pła­ty od­szko­do­wa­nia, a także po­wo­dy, dla któ­rych do­wo­dy przed­sta­wio­ne przez po­szko­do­wa­ne­go nie zo­sta­ły uzna­ne. Ubez­pie­czy­ciel po­wi­nien po­uczyć osobę po­szko­do­wa­ną o moż­li­wo­ści do­cho­dze­nia swo­ich rosz­czeń na dro­dze są­do­wej i nie­ste­ty ze wzglę­du na nie­zwy­kle czę­ste przy­pad­ki za­ni­ża­nia war­to­ści od­szko­do­wa­nia przez ubez­pie­czy­cie­li, spra­wy te znaj­du­ją swój finał w Są­dzie.

Jako kan­ce­la­ria praw­na re­pre­zen­tu­je­my na­szych Klien­tów, do­cho­dząc na­leż­ne­go im od­szko­do­wa­nie na dro­dze po­stę­po­wa­nia są­do­we­go jak i przed są­do­we­go. W za­kład­ce wy­ro­ki znaj­dą Pań­stwo wy­ro­ki są­do­we z pro­wa­dzo­nych przez nas spraw. Jak można za­uwa­żyć, kwoty pro­po­no­wa­ne przez to­wa­rzy­stwa ubez­pie­cze­nio­we były ra­żą­co ni­skie w po­rów­na­niu z kwo­ta­mi za­są­dzo­ny­mi przez Sąd. Jeśli do­zna­li Pań­stwo uszczerb­ku na zdro­wiu w wy­ni­ku wy­pad­ku, a ubez­pie­czy­ciel za­ni­żył na­leż­ne Pań­stwu od­szko­do­wa­nie, za­pra­sza­my do kon­tak­tu, nasi praw­ni­cy po­dej­mą od­po­wied­nie kroki w celu uzy­ska­nia na­leż­nej war­to­ści od­szko­do­wa­nia.